Rüzgar ile Yağmurun Hikayesi

İçimdebir sıkıntı, kalbimde hüzün... Pencereme vuran yağmur damlacıklarınıizliyorum, dalıp gitmişim uzaklara, derinliklere doğru bir rüzgarınseline kapılıp... Çok eski bir aşk hikayesi geldi aklıma, rüzgar ileyağmurun aşkı...




Dilleredestanmış Kaf Dağının ardında rüzgarla yağmurun aşkı. Rüzgar deli gibiesermiş bulutlar biraz üşüsün ve yağmur gelsin banan diye. Yağmurungözlerine vurgunmuş, masumiyetine ve saflığına vurgunmuş.



Yağmur her sabah dua edermiş. "Tanrım lütfen rüzgar essin bugün, ruhunu kalbimde hissedeyim, ellerini gözlerimde."



Tutkunlarmışbirbirlerine ama ne rüzgar yağmura dokunabilirmiş ne de yağmur rüzgara.Ne zaman rüzgar ile yağmur biraraya gelseler sevdanın ateşi fırtınalarestirmiş onlara ve fırtınanın sonunda birbirlerine hiçdokunamayacaklarını düşünüp üzülürmüş yağmur, ağlarmış. İşte o zamanaşıkların yağmuru yağarmış ve sevdalılar el ele dolaşırmış yağmurunkalbinden gelen damlacıkların altında. Yağmurun hüzünlendiğini görenrüzgar kendini dalların arasında gizlemeye çalışırmış üzüntüsünühaykırmak için...



Nezaman hafif hafif damlacıklar gökyüzünden düşmeye başlarsa, rüzgarınellerini hissetmek isteyen yağmur gözyaşlarını akıtır yeryüzüne vedamlaların altında el ele dolaşan sevgilileri izler, kendini ve rüzgarıhayal eder onlara bakarak.



Nezaman ağaçların arasında ıslık çalarak esmeye başlasa rüzgar, yağmurunüzüntüsüne kahrolur ve dalların arasında gizlenip çığlıklar atar. Oçığlıkları duyan sevgililer daha da sıkı sarılırlar birbirlerine vesarmaş dolaş sevgilileri izler buruk bir halde kendini ve yağmuru hayaleder onlara bakarak.



İşteböyle dillere destan yağmur ve rüzgarın aşkı. Ne zaman yağmur yağsa, nezaman rüzgar esse kalpleri birbirleri ile kavuşur yağmur ile rüzgarınsevgililer gibi tüm bir arada olamayan sevdalılar için...